خوش به حال مسافرکش های خیابان های تهران که بی هیچ دغدغه ای فریاد می زنند « آزادی- آزادی »
این آخرین پیام محبوبه مخاطب 20 ساله من است که این چند روز گذشته سایت ها را خوانده است . روزهای زیادی است که رهگذران این کوچه باغ در دهکده جهانی ارتباطات، از پنجره خانه ها، صدای داد و بیداد می شنوند.ای کاش فقط صدای داد و بیداد بود . امان از بی داد که بیداد می کند.
چند روزی است که اهالی خانه بی آنکه صداقت باشد و صدا قطع باشد سر ژیلا صادقی فریاد می کشند و انگار این بار این شاگرد تنبل کلاس سر بلندی ایران عزیز باید به خاطر اینکه حواسش پی ایرانی آباد ، آزاد و سر بلند است و دیکته اش را از روی دست دیگران ننوشته جریمه شود .
قصه از جایی شروع شد که یکی بود ، یکی نبود، در برنامه ای که غیر از خدا هیچ کس نبود .
نوجوانان و جوانانی که نامشان در شناسنامه ایران ثبت شده و دینشان اسلام بود آمده بودند تا دروغ گویی شیپورهای شاپورها را باز کنند . آمده بودند تا بر خلاف ادعای خیلی ها که جوان ایرانی را فرتوت و خسته معرفی می کنند از نشاط جوانی صحبت کنند . برنامه ای که با مجوز رسمی برگزار شد و همه استانداردهای لازم را داشت برنامه خیلی خوب تمام شد . اما قصه و غصه به آخر نرسید . این چند روز به این فکر می کردم که اگر از همان اول ، هم این یکی بود و هم آن یکی ، قصه و غصه به آخر می رسید ؟
دوباره مضمون نامه مقدس امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف به شیخ مفید را مرور کردم :
« اگر شیعیان ما که خداوند توفیق طاعتشان دهد در ایفای پیمانی که به عهده دارند هم دل می شدند فرخندگی دیدار به تاخیر نمی افتاد و سعادت ملاقات مبتنی بر شناخت درست نصیب ایشان می گشت . »
به سراغ گوشی می روم تا جواب محبوبه را بدهم . بیچاره کلیدهای گوشی هم مثل من انگشت نما شده اند .
به نام خدا
محبوبه جان :
مجری خانه فیروزه ای مردم ایران فقط یک رنگ دارند : یک رنگی ، چون رنگ های سیاسی را ننگ های سیاسی می داند . معتقد است برای چشم انتظاری جمعه ها باید هم دل بود . مهم این است من و تو و همه آن هایی که در مراسم شهریاران جوان شرکت کرده بودیم ، پای استقلال ایران اسلامی ایستاده ایم . انتخابات 22خرداد و راهپیمایی های 9 دی و22 بهمن گواه این روشن حضور ماست . قضاوت اینکه تو و دوستانت که در مراسم شهریاران جوان فقط دست زدید گناه کارید یا آنهایی که به وحدت ملی دست می زنند را به خدا بسپار.
شاید بعضی ها خواب نما شده اند که صداوسیمای ایران ، صداوسیمای آنان خواهد شد ، بدون ژیلا صادقی و دیگر مجریان دلسوز و متعهد .اما صدا وسیمای ایران با وجود مردی که بارها ثابت کرده که هم دلی را به چشم داشت فرخندگی دیدار یار غریب مشق می کند ، صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران خواهد ماند.
محبوبه جان :
نشاط پاک که جلوه آن در برنامه شهریاران متجلی بود حق تو و همه جوانان ایرانی است و با دستبند هیاهو نمی توان آن را جلب و مصادره نمود . یادت باشد همه ما اهالی خانه مهریم حتی همان ها که امروز روی تخته سیاه سایت هایشان نام ژیلا صادقی را سیاه می نویسند خویش و هم کیش من هستند .
یادمان باشد که همان مسافر کش های تهرانی هم هزینه فریاد آزادی را پرداخت کرده اند در هشت فصل عاشقی مردم این سرزمین .
یادمان باشد فقط کافی است قصد را از اول خوب شروع کنیم . همان طور که رهبری انقلاب فرمودند یکی باشد ، آن یکی دیگر هم باشد و غیر از خدا هیچ کس نباشد حتی منیت ها .
این من – من تونه – من مانه من شما این من که اوفتاده به پیراهن شما
من دل نمی کنم به خدا از تو هیچ گاه منجر شود اگر چه به دل کندن از شما
ژیلا صادقی
31 تیر 1389
نظر خود را بنویسید